Jonge holebi’s weigeren zich te verstoppen, ondanks homofoob geweld

Gaybashing of niet, WJNH wilt zich niet verstoppen.

Persbericht: Ondanks aanhoudende homo- en transfobie:
“Wij weigeren ons te verstoppen!”

Zondagmorgen 28 augustus 2011. Twee meisjes wandelen nietsvermoedend hand in hand door de Brusselse straten. Tot een man beslist ‘dat hoort niet,’ en ze tegen de grond slaat. Uit op geld? Handtassen werden niet eens meegenomen. Waarom dan? Dat weten we niet 100% zeker, maar de twee hand in hand lopende meisjes zijn lesbisch…

Het doet ons terugdenken aan enkele maanden geleden. Twee mannen werden omwille van hun homo-zijn in Brussel in elkaar ‘gebasht’. Iedereen kent er het probleem, maar velen zwijgen. Zwijgen uit schaamte, schrik of een heel begrijpelijke ‘gemakzucht’. Men vraagt zich af: heeft melden zin? Bij deze kunnen we daar nu al volmondig ‘ja’ op antwoorden!

Als student in Brussel is dat één van de eerste dingen die mensen mij vragen: is het daar wel veilig, zeker als homo?. De scheldpartijen en ‘als-je-mekaars-hand-niet-loslaat-slaan-we-je-in-mekaar’-blikken als ik met mijn vriend over straat loop niet meegeteld, zeg ik: ja. Fysiek geweld is me tot nu toe gespaard gebleven. Het spijtige is dat we daar blijkbaar blij moeten om zijn, maar dat zijn we niet. Als kind vond ik het fijn om met kinderen uit de straat verstoppertje te spelen. Nog steeds plezant trouwens, maar dan moet het gaan om het spelletje en niet het ‘angstvallig verbergen van wie ik ben uit schrik voor een klap in mijn gezicht’.

Oproep tot blijvende zichtbaarheid!

De reacties na deze laatste aanval zijn duidelijk: ‘hand in hand over straat lopen in Brussel was al uitzonderlijk, nu doen we het gewoon niet meer, dat is het veiligst!’
Een heel begrijpelijke reactie, de schrik zit er bij veel holebi’s in. Maar mogen we zo makkelijk opgeven? Ik geef toe, ik ben waakzamer, maar weiger om er mee te stoppen! Ook wij hebben het recht onze genegenheid en liefde voor de persoon die we graag zien met de wereld te delen. Van hand in hand huppelen tot een tedere kus op de mond, het mag en moet gezien worden!

Bij deze wil Wel Jong Niet Hetero oproepen om hoe moeilijk het soms nog is, er toch niet aan toe te geven. Mensen moeten wennen aan het idee dat het niet steeds ‘man en vrouw’ is. En hou in het achterhoofd dat het staren van mensen niet steeds negatief bedoeld is. Ze zijn het vaak nog niet ‘gewoon’. Ook ik kijk na als ik een homokoppel hand in hand zie passeren. Niet alleen omdat er eventueel een ‘heet beest’ tussen zit, maar ook omdat het nog zo weinig voorkomt en ik het zelfs nog niet gewoon ben het te zien.

Publieke verontwaardiging is ‘mooi’, daadkracht nog ‘mooier’!

Brussel is een multiculturele stad en dat zou één van zijn troeven moet zijn. Bij zulke voorvallen zien we dat het ook afschrikkend werkt voor mensen. We moeten durven toegeven dat bijvoorbeeld sommige allochtone jongeren het straatbeeld in Brussel proberen te domineren. Dat ze hun cultuur soms proberen op te dringen. Wel Jong Niet Hetero is een grote voorstander van het leren kennen van andere culturen en we hebben ook veel respect voor hun beleving, maar wat met wederzijds respect? We hebben geen Brusselse zedenpolitie nodig die gaat beslissen wat wel en niet mag en kan op straat. Voor alle duidelijkheid zeggen we hiermee niet dat het enkel gaat om andere culturen. Ook in de onze vinden we homofobie nog terug, maar die hebben niet zo vaak bloedneuzen en kneuzingen tot gevolg. Hier wel! Hier kampen we met een veel grootser en ernstiger mentaliteitsprobleem. Net dat vraagt om een dringende, aparte, daadkrachtige aanpak!

De verontwaardiging is opnieuw bij iedereen groot. Ook politici en de holebi- en transgenderbeweging schuift het belang van melden en sensibiliseren/informeren opnieuw naar voor… Super! Maar er is meer nodig! Is er een eenduidige oplossing? Nee! Zal het een makkelijk proces worden? Nee! Wat valt er aan te doen? Wel Jong Niet Hetero roept op om allereerst met politici, de beweging en de politie aan tafel te zitten, kijken wat de mogelijkheden zijn en dan pas te antwoorden op die vraag. Als het van ons afhangt: hoe sneller, hoe liever!

Michiel Vanackere
Wel Jong Niet Hetero

Dit bericht werd geplaatst in Holebi, Politiek en getagged met , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie